In de vorige eeuw ben ik afgestudeerd op Mode, Dessin en Styling aan de ABK-Maastricht. Ik denk met veel plezier terug aan die tijd. In de mode werk ik al lang niet meer, ik heb ook een haat/liefde verhouding met MODE. Nog steeds hou ik van textiel en ook van zeefdrukken (die ik zelf ontwerp en druk). Steeds vaker vraag ik me af of ik nu die kunstenaar ben geworden die destijds toelatingsexamen heeft gedaan en na 4 jaar afgestudeerd is. Ik was zo blij en trots dat ik de uitdaging op de kunstacademie aan kon gaan, maar wie ben ik? Ik ben moeder en verzorgende, ik ben huisvrouw en docent textiel, maar ben ik een kunstenaar? Ik ben een maker en dat doe ik met heel veel passie. De visjes op de foto zijn hier een voorbeeld van. Als ik uiteindelijk tevreden ben met een ontwerp, dan maak ik een reeks. Wat er aan het creatieve proces vooraf gaat, zie je niet, of wat er mislukt, wat saai is en wat er in het echt heel anders uitziet dan in mijn verbeelding of wat er in mijn ideeënboekje staat. Één ding weet ik zeker, ik word blij van het werken in mijn kleine atelier.
De visjes zwemmen ergens bij kunstproeven in Maastricht!
Het is vast retorisch bedoeld maar ik beschouw jou toch echt wel als kunstenaar. (Moet je dat op voorhand al niet zijn om toegelaten te worden op de academie :) Wat ik zoal voorbij zie komen overstijgt het huis tuin en keuken knutselen. En kunst maken is een proces toch. De bij de schilderijen van grote schilders wordt er op onderliggende lagen nog wel eens het een en ander ontdekt.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel, dat is een mooi compliment.
VerwijderenDat zegt toch al genoeg, wanneer je na al die jaren nog steeds blij bent met het maken van prachtig werk in je atelier.
BeantwoordenVerwijderenEr zit veel in je hoofd, er staat veel in al je boekjes en er is al veel moois hier voorbij gekomen op je blog. Ik vind het kunst.