Toen ik op de basisschool zat, kwam er een keer in de week een 'handwerkjuf '. Ik heb daar niet zoveel fijne herinneringen aan. Ik weet dat je heel erg veel geduld moest hebben. Een hele handwerkles stond ik in de rij, omdat er een steek gevallen was. We leerden breien met dun katoen op naalden nummer 2. De kleur van het katoen was allang niet meer wit, maar grauw en grijs. Toch was ik altijd blij als ik weer een nieuwe steek had bijgeleerd. Van alle lapjes maakten we een lange slang. Daar was ik zo trots op. Nu ga ik zelf naar de scholen toe en probeer de kinderen vooral een beetje geduld bij te brengen. Het geluk als ze het kunstje onder de knie hebben, is volgens mij hetzelfde gebleven.
"Geluk is de reis ernaartoe en niet de eindbestemming"
(Confucius)
Wat leuk om jouw herinneringen te lezen over je handwerkles. Ik heb alleen recht en averecht leren breien.Mijn pannenlap zag er ook grauw en grijs uit en was nooit vierkant. Gelukkig is het allemaal goed gekomen :-)
BeantwoordenVerwijderenGroet Thea
Ik herinner mij vooral de jongens, die in mijn tijd voor het eerst leerden breien. Zij breiden zo vast, dat het allemaal van die plank-lapjes werden...
BeantwoordenVerwijderenMet deze herinnering in je achterhoofd zit het met jouw lessen vast wel goed :)
BeantwoordenVerwijderen